Αξιότιμοι κύριοι Υφυπουργοί,
Το Επιμελητήριο Κυκλάδων παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα σχέδια νόμων και προεδρικών διαταγμάτων που τίθενται σε δημόσια διαβούλευση και σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την επιχειρηματικότητα. Έχει παρατηρηθεί σε πολλές περιπτώσεις, ότι τα μέτρα που επιχειρείται να ληφθούν και να εφαρμοσθούν μέσω της νομοθεσίας, δημιουργούν σύγχυση και απογοήτευση είτε λόγω ασυμφωνίας μεταξύ τους, είτε γιατί δεν λαμβάνεται υπόψη η επιτακτική ανάγκη αλλαγής πορείας της χώρας που παραμένει εγκλωβισμένη μέσα σε στενά όρια σκέψης, στερούμενα οράματος και ευελιξίας, αγνοώντας επικίνδυνα τις ανταγωνιστικές προς εμάς αγορές, που βασίζουν την επιτυχία τους σε ένα ανοικτό και προοδευτικό τρόπο σκέψης.
Θα θέλαμε να υποβάλλουμε τις προτάσεις μας επί του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου, με την πεποίθηση ότι θα ληφθούν σοβαρά υπόψη στην επεξεργασία των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης:
Άρθρο 2
Επειδή το νομοθετικό έργο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τόσο τις μελλοντικές ανάγκες όσο και την ευθυνοφοβία των δημόσιων λειτουργών, θα μπορούσαν να μην οριοθετηθούν οι δραστηριότητες με αυστηρό τρόπο, δεδομένου ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξουν δραστηριότητες τις οποίες σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει ο νομοθέτης, με αποτέλεσμα μελλοντικοί ενδιαφερόμενοι να μην μπορούν να τύχουν αδειοδότησης, με την αιτιολογία ότι δεν προβλέπεται ρητά στο νόμο (σύνηθες πρόβλημα αντιμετώπισης των πολιτών από την πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλων).
Για τον λόγο αυτό είναι ανάγκη να τροποποιηθεί τουλάχιστον η § 2.3.17 ως εξής:
“Λοιπές δράσεις, ενέργειες ή δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν στο μέλλον και θα έχουν ως στόχο την ψυχαγωγία του επισκέπτη – τουρίστα μέσω της επαφής του με το φυσικό, κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον της υπαίθρου, θα υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου έστω κι αν δεν αναφέρονται ρητά στην παρούσα παράγραφο”.
Άρθρο 6
Προτείνουμε την τροποποίησή με άρση του περιορισμού σύμφωνα με τον οποίο «πρέπει να ανήκει τουλάχιστον κατά 50% σε αγρότη το κεφάλαιο εταιρείας Αγροτικής Εκμετάλλευσης»
Με αυτόν τον τρόπο συνεχίζουν τα επαγγέλματα να παραμένουν κλειστά και να μην δημιουργούνται προϋποθέσεις για ανάκαμψη της οικονομίας.
Κατά την άποψή μας, πρέπει να αρκεί το γεγονός ότι η εταιρεία είναι αγροτικής δραστηριότητας.
Άρθρο 10
Γιατί το άρθρο που αφορά τους οινοπαραγωγούς δεν εναρμονίζεται με το άρθρο 6 και το άρθρο 12, αναφορικά με τη συμμετοχή στο κεφάλαιο της εταιρείας κατά 50% οινοπαραγωγών; Ορθά δεν απαιτεί τη συμμετοχή οινοπαραγωγών στο κεφάλαιο της εταιρείας και πολύ κακώς δεν γίνεται το ίδιο και στις ανάλογες περιπτώσεις των άρθρων 6 και 12.
Άρθρο 12
Ισχύουν τα σχόλια και η πρόταση που έγινε για το άρθρο 6.
Άρθρο 13
Επειδή θα υπάρχει πάντα η πιθανότητα να ζητήσουν να απολαύσουν ένα θαλάσσιο μπάνιο οι ευρισκόμενοι επί του αλιευτικού σκάφους τουρίστες, προτείνουμε την κατάργηση της παραγράφου 4, η οποία μόνον σύγχυση θα προκαλέσει κατά την εφαρμογή της.
Άρθρο 23
Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί με σαφήνεια ο όρος “βασικές εγκαταστάσεις” στις περιπτώσεις καταφυγίου και αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών.
Άρθρο 24
Προτείνουμε την προσθήκη και 7ης παραγράφου στο άρθρο 29 του Ν.2160/93 ως εξής :
Επιτρέπεται η δημιουργία μεικτής χρήσης τουριστικού λιμένα, καταφυγίου ή αγκυροβολίου με επιβατικές ή και εμπορικές ή και αλιευτικές δραστηριότητες, υπό τον όρο ότι υπάρχει σαφής και διακριτή άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων. Ομοίως επιτρέπεται η μετατροπή τμήματος επιβατικού ή εμπορικού ή αλιευτικού λιμένα σε τουριστικό λιμένα, καταφύγιο ή αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών, υπό τις προϋποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου της παρούσας παραγράφου.
Για την έγκριση της δημιουργίας λιμένων μεικτής χρήσης απαιτείται η έγκριση των συναρμόδιων κατά περίπτωση υπουργείων (ΥΠΠΟΤ, ΥΠΕΚΑ, ΥΕΝ, ΥΠΑΑΤ κλπ) κατά την έκδοση της ΑΕΠΠΕ.
Άρθρο 27
Δεδομένου ότι ο αιγιαλός και η θαλάσσια έκταση που θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της μαρίνας είναι δημόσιο κτήμα, παρέλκει η υποχρέωση του νομικού ή φυσικού προσώπου να είναι ιδιοκτήτης ή επικαρπωτής του παράκτιου ακινήτου, έμπροσθεν του οποίου ενδιαφέρεται να χωροθετήσει και να κατασκευάσει μαρίνα.
Με τη συγκεκριμένη διατύπωση υποχρεώνουμε όλους τους επενδυτές να προβούν σε αγορά παράκτιων ακινήτων καταβάλλοντας υπέρογκα ποσά για την απόκτησή τους (παραθαλάσσια ακίνητα σε προφυλαγμένους όρμους), με κίνδυνο να μην τύχουν ποτέ της ΑΕΠΠΕ, δεδομένου ότι η έκδοσή της έπεται της απόκτησης του ακινήτου.
Υπογραμμίζεται ότι η έκδοση ΑΕΠΠΕ είναι πράξη της διοίκησης επί της οποίας κάθε πολίτης έχει δικαίωμα ένστασης ή προσφυγής στα αρμόδια δικαστήρια. Ως εκ τούτου, ο μεν θιγόμενος ιδιοκτήτης του παράκτιου ακινήτου έχει τη δυνατότητα να προσφύγει, σε περίπτωση που δεν συμφωνεί με την κατασκευή τουριστικής εγκατάστασης θαλάσσιου τουρισμού έμπροσθεν του ακινήτου του, ενώ στους δυνητικούς επενδυτές παρέχεται η δυνατότητα να υποβάλουν αίτημα χωροθέτησης για την κατασκευή μαρίνας, σε οποιαδήποτε παράκτια θέση της επικράτειας, η έγκριση της οποίας αποτελεί αρμοδιότητα της πολιτείας, η οποία έχει τη διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί την χωροθέτηση, χωρίς εν τω μεταξύ ο δυνητικός επενδυτής να έχει προβεί σε υπέρογκες δαπάνες για την απόκτηση ακινήτων.
Τονίζεται ότι οι τουριστικοί λιμένες είναι επιχειρήσεις όπως οι ξενοδοχειακές μονάδες και όχι δημόσια έργα.
Προτείνεται η τροποποίηση της § 1 του άρθρου 31 του ν2160/1993 ως εξής :
1. Μαρίνα, καταφύγιο ή αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών μπορεί να δημιουργηθεί με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Τουρισμού ή οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου σε οποιαδήποτε παράκτια θέση της ελληνικής επικράτειας, με τους όρους και προϋποθέσεις του παρόντος νόμου.
Άρθρο 27
Προτείνεται α) η τροποποίηση της διατύπωσης του δευτέρου εδαφίου της § 4 του άρθρου 31 του Ν.2160/1993, ως εξής :
“Μετά τη χωροθέτηση μαρίνας, η εκτέλεση όλων των έργων που απαιτούνται για τη δημιουργία, λειτουργία, εκμετάλλευση και οικονομική βιωσιμότητά της, θα παραχωρείται αποκλειστικά σε ιδιωτική επιχείρηση ή ιδιωτικές επιχειρήσεις, ή σε όμιλο ιδιωτικών επιχειρήσεων.”
β) η κατάργηση των εδαφίων 4,5,6,7,8 και 9 της §4 του άρθρου 31 του Ν.2160/1993.
Υπογραμμίζεται ότι υπάρχει ο αναπτυξιακός νόμος, στον οποίο μπορεί να υποβάλλει αίτηση για χρηματοδότηση ο ενδιαφερόμενος ιδιώτης. Εάν αποκλειστεί η δυνατότητα κατασκευής τουριστικών λιμένων με δημόσιο χρήμα, θα φανεί αμέσως η απαξίωση των μέχρι σήμερα χωροθετήσεων, οι οποίες έχουν εκδοθεί με άλλα κριτήρια, και όχι επιχειρηματικά.
Άρθρο 36
Να διευκρινιστεί εάν οι φορείς διαχείρισης τουριστικών λιμένων, συνάπτοντας σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο θα υποχρεωθούν στην καταβολή ανταλλάγματος.
Εάν τα Λιμενικά Ταμεία υποχρεωθούν στην καταβολή ανταλλάγματος, τότε η Γενική Γραμματεία Τουρισμού θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να διαχειρίζεται περίπου 10-15 μαρίνες που λειτουργούν πριν την έναρξη εφαρμογής του Ν.2160/1993.
Άρθρο 38
Διαφωνούμε με την αναγκαιότητα υποβολής «αντιγράφου ποινικού μητρώου γενικής χρήσης» (§ 1.ζ.) από το οποίο θα πρέπει να προκύπτει ότι ο αιτών δεν έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για κακούργημα ή για κάποιο από τα πλημμελήματα της κλοπής, υπεξαίρεσης, απάτης, εκβίασης, πλαστογραφίας, παραχάραξης, βαριάς σωματικής βλάβης, παράβασης των διατάξεων περί ναρκωτικών ή των διατάξεων που αναφέρονται στα ήθη.
Αν πολίτης που έχει υποπέσει σε κάποιο από αυτά τα αδικήματα, βρίσκεται έκτος φυλακής, σημαίνει προφανώς ότι εξέτισε την ποινή του, αναμορφώθηκε και μπορεί να συνεχίσει να ασκεί οικονομικές ή κοινωνικές δραστηριότητες. Κατά την άποψή μας η διάταξη αυτή δεν προάγει την ίση μεταχείριση μεταξύ των πολιτών.
Προτείνουμε την κατάργηση των παραβόλων που επί σειρά δεκαετιών καταβάλλονται υπέρ ΤΕΑΠΕΡΤ (Ταμ.Επικ.Ασφ.& Πρόνοιας Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης & Τουρισμού), τα οποία προβληματίζουν το σύνολο των τουριστικών φορέων του νομού Κυκλάδων, ως προς τη σκοπιμότητά τους.
Τέλος, πιστεύουμε ότι το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί ευκαιρία α) για την κατοχύρωση του δικαιώματος για τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, να έχουν «διακριτικό τίτλο» όπως ισχύει για τα ξενοδοχεία. Κάθε επιχείρηση πρέπει να έχει δικαίωμα διακριτικού τίτλου που θα κατοχυρώνει στο οικείο Επιμελητήριο και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση β) για την παύση λειτουργίας παράνομων επιχειρήσεων που στερούνται αδείας λειτουργίας του ΕΟΤ, (ακόμα και στις περιπτώσεις που οι οικείες ΔΟΥ έχουν προβεί σε έναρξη λειτουργίας) εφόσον δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση ειδικού σήματος.
Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε είδους διευκρίνιση και συνεργασία.
Με εκτίμηση,
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΟΥΣΣΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου